Heej, Slabberke. Wa hebbe we gonôôte unne zaoterdag op ut Peeraote fist in 't Schouw hè. Ik zeg toch mar gewoon 't Schouw. Waant L'alternatief krijg ik gewôôn nie uit munne pen. Laot staon ut mun bakkes. Hahaha. De avond begon al zo mooi. Een groepke jong grut speelt daor effekes dun hille zaol wèrum.

Heej, Slabberke. Geveld deur de toetergriep heb ik oe veurige week niks kanne schrèève. Ik had ut goed te pakke. Nunne lôôp neus. Daor begon ut mee. Niks aon de haand. Da docht ik nog. Maar ut ging weijer. Vanuit de veurkaant van munne kop gonzde langzaom un bonkende koppént op. Daorbij was ut al mandagmiddag geworre. En da was vrimt. Normaol vergaoi ik

Ha Sloeberke!

Allerirst veur jou en al ôôs trouwe vollegers de beste wense veur tweeduuzendzeventien! Nao un korte winterstop ben ik dur wir hillemaol klaor veur. Ik heb de kalkoen, oliebolle en appelbinjees (mooi woord veur un Donges Dictee trouwes!) aachter mèn gelaote. De kerstboom is deur ôôs vrouw opgeruimd en ik heb de kerststal ingepakt. Ut verschil mottur zèn! We kome wir

Ha Sloeberke,

Jow verhaol veurige week, dè stond as un huis. Ut is mar goed dè we nao elluf elluf nie elke week wè te viere hebbe, we motte tenslotte ôk aon ôôze rust toe kome, schrèfmaot. En netuurlijk motte al die geweldige CV’s en kapelle goed veurberèd veur de dag kome meej de carnaval. Mar istur dan himmel niks te doen wè meej carnaval te maoke het?